Misschien is deze situatie voor jou wel een reële situatie. Hopelijk niet. Mocht het wel zo zijn, dan hoop ik je hier iets in te kunnen meegeven. In deze blog probeer ik een alledaagse, hele menselijke situatie te gebruiken om iets uit te leggen over wat het accepteren van emoties precies inhoudt.
Je staat op het werk aan het koffiemachine met iemand die je niet kan uitstaan. Je stoort je enorm aan die persoon. Dus wanneer hij of zij aan het koffieapparaat staat, loop je er voorbij zodat je niet moet blijven staan en kom je op een later tijdstip wel even terug. Zou het niet fijn zijn om je minder aan deze persoon te storen en niet een keer extra te moeten terugkomen wanneer hij aan het koffiemachine staat? Als je er niet voor kan zorgen dat deze persoon verdwijnt dan betekent het misschien dat je je beter kan focussen op het leren verdragen dat ie rondloopt op je werk, dat je hem zal tegenkomen, dat hij jouw collega is. Wanneer je die persoon wil leren verdragen, dan zal het niet helpen om hem te mijden aan het koffiemachine. Dan wordt je beter in het weglopen of vermijden van die persoon, niet in het verdragen ervan. Weglopen of vermijden kan deugd doen. Op het eerste zicht zorgt dit misschien voor minder frustratie en boosheid. Maar… die komt op een gegeven moment weer rustig terug. Het helpt dus op het eerste zicht maar in ‘the long run’ lost het precies niet echt iets op.
Het leren verdragen van die persoon betekent dat je jezelf uitdaagt om te blijven staan aan je koffiemachine. Met de kronkel in je maag, met de neiging om verwijten te willen uiten, met de neiging om te negeren of te laten merken dat je hem niet moet. De ene dag zal je dat beter lukken dan de andere. Op korte termijn: niks leuk aan! Op lange termijn moet je niet meer op je hoede zijn om hem niet tegen te komen, waardoor je je boosheid of frustratie ook veel minder met je meedraagt. Je kan verdragen dat ie er is. Jij beslist terug of je koffie gaat halen of niet. Je frustratie beslist er dan niet meer over.
Als we nu de vergelijking maken met onze emoties dan kom je hierop uit: als je beter wil kunnen omgaan met je boosheid of verdriet of depressieve gevoelens, dan is het niet zinvol om er van weg te lopen en je leven in te richten zodat je ze niet tegen komt. Dit kan een behoorlijke impact hebben op je leven. En… je wordt er dan ook niet beter in om deze gevoelens in jezelf te verdragen.
Betekent het dat je altijd alles moet accepteren? Nee hoor. Soms is dat niet zinvol en soms slagen we er gewoon niet in en is het te moeilijk. Dat is dan gewoon zo. Vermits gevoelens wel weer terugkomen, kan je er dan opnieuw voor kiezen om te kijken of je ze wil leren accepteren of niet. De vraag is of je voor even aan het koffiemachine kan gaan staan. Ben je bereid om voor even in de buurt te zijn van je emoties. Kan je kijken wie bepaald of jij koffie kan gaan halen of niet? Jij of je emoties? De ene moment ben jij dat, het andere moment zijn dat je emoties. Wat wil jij kiezen in het moment? Beiden zijn ok.